<P class=MsoNormal dir=rtl style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-INDENT: 1cm; LINE-HEIGHT: 120%; TEXT-ALIGN: left" align=right><STRONG><SPAN lang=AR-SA style="FONT-SIZE: 11pt; LINE-HEIGHT: 120%; FONT-FAMILY: Tahoma">چهره‌های ماندگار در علوم زمین

دکتر عبدالکریم قریب<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

هنگام تصمیم گیری برای معرفی یکی از مشاهیر زمین‌شناسی ایران، خبر ناگوار درگذشت دکتر عبدالکریم قریب، از پیش کسوتان زمین‌شناسی کشور  را شنیدیم و بر آن شدیم تا در این شماره به شرح مختصری از زندگی ایشان بپردازیم. به همین منظور، پس از تماس با فرزند ایشان، آقای مهندس فرهاد قریب، خلاصه‌ای از زندگینامه ایشان را با دریافت کردیم که مطالب زیر از این خلاصه برگرفته شده است.

استاد عبدالکریم قریب در سال 1291 هـ . ش در تهران به دنیا آمد. در سن دو سالگی، به همراه خانواده به گَرکان که زادگاه پدری وی بود رفت و دوران کودکی و تحصیلات خود را در آنجا زیر نظر پدر که بر ریاضیات، علوم قدیمی و ادبیات فارسی تسلط داشت، گذراند. در سن دوازده سالگی   پدر خود را از دست داد و در سال 1306 به همراه مادر از گرکان به تهران عزیمت کرد و به‌عنوان دانش‌آموز کلاس پنجم دبستان صفوی پذیرفته شد و به تحصیل پرداخت. دوران دبیرستان دکتر قریب در تهران سپری شد و در درس فیزیک، دانش‌آموز مرحوم دکتر حسابی بود. در سال 1314 با اخذ دیپلم علمی از دبیرستان علمیه تهران، فارغ‌التحصیل شد و در رشته علوم طبیعی در دانشکده علوم به تحصیل مشغول گردید. در پایان دوره کارشناسی، مطالعات خود را در رشته زمین‌شناسی ادامه داد، چرا که به اعتقاد وی «تمام زندگی انسان از زمین به‌دست آمده است و چیزی نیست که ما از زمین نگرفته باشیم». پس از پایان خدمت نظام در سال 1320، به عنوان دبیر دبیرستان و پس از مدتی به عنوان دبیر آزمایشگاه کانی‌شناسی در دانشکده علوم مشغول به کار شد. استاد عبدالکریم قریب در سال 1333 با نوشتن رساله‌ای در زمینه کانیهای جزیره هرمز به اخذ دکترای زمین‌شناسی از دانشگاه تهران نائل آمدند وبه عنوان دانشیار دانشسرای عالی مشغول به کار شدند.

استاد دکتر قریب درسال 1348 پس از 38 سال سابقه به درخواست خود، بازنشسته شدند. در سال 1349 تا 1350 مدرسه عالی علوم اراک را تاسیس کردند و تا سال 1354 مسئولیت آنجا را به عهده داشتند. سپس تا سال 1358 به صورت حق‌التدریس در دانشگاه شهید بهشتی مشغول به کار شدند.

استاد دکتر قریب، در واپسین سالهای عمر پربار خود، به‌رغم کهولت و ضعف دوران پیری، همچنان به فعالیت، تحقیق، تدریس (در دانشگاه آزاد آشتیان) و مطالعه می‌پرداختند. ایشان طی سالهای خدمت خود، عضو هیئت نویسندگان مجله های مختلف، عضو کمیسیون واژه گزینی زمین‌شناسی فرهنگستان دوم، مشاور سازمان انرژی اتمی ایران، رئیس کمیته غارشناسی ایران و بسیاری سمتهای اجرایی و مشورتی دیگر بودند.

استاد دکتر عبدالکریم قریب، موفق به نگارش و ترجمه 26 عنوان کتاب، شدند که در طی سالهای 1328 تا 1377 به چاپ رسیدند.

استاد قریب در بهمن ماه 1381 دیده از جهان فرو بست. خبرنامه انجمن زمین‌شناسی ایران، درگذشت استاد دکتر عبدالکریم قریب را به جامعه زمین‌شناسی و خانواده ایشان تسلیت می‌گوید.

جامعه زمین شناسی کشور در یک سال گذشته، علاوه بر دکتر قریب، عزیزان دیگری را نیز از دست داده است که جا دارد ضمن طلب آمرزش و مغفرت برای این رفتگان، از برخی از آنها با نام یاد کنیم که از این میان می توان به دکتر بزرگ نیا، دکتر رسول اخروی، و مهندس بهادران اشاره کرد که انشاالله در شماره‌های آتی به ذکر زندگینامه برخی از این بزرگان نیز اشاره خواهد شد.