راه‌حل Titanic برای آب ناگوارا

حدود 1میلیارد انسان در خطر جدی نوشیدن آبهای آلوده قرار دارند و هر جا یک بحران انسانی بوجود می‌آید پناهندگان در معرض این خطر قرار می‌گیرند. به نظر می‌رسد راه‌حل اصلی حفاری چاهها برای دسترسی به آبهای زیرزمینی می‌باشد که فعالیت باکتریهای هوازی بیشتر عوامل بیماریزا را از بین می‌برد. این موضوع صحت دارد ولی برخی آبهای زیرزمینی حتی برای محرومترین مردم نیز غیرقابل استفاده است. این آبها ظاهری شبیه به رادیاتور یک کامیون کهنه دارند، زیرا دارای آهن فراوان می‌باشند که وقتی در معرض هوا، غذای فاسد و لباسهای کثیف قرار می‌گیرند به صورت لجن قرمز- نارنجی رسوب می‌کنند. با مطالعه قطعاتی که از کشتیهای مناطق عمیق دریا بدست آمده‌اند می‌توان اطلاعات ذیقیمتی بدست آورد واز آنها در مناطق خشک که فاصله زیادی از منطقه مورد مطالعه دارند، استفاده نمود. کشف قطعات Titanic در1985وبازیافت بخشهایی ازآن بوسیله تاریخ‌نویس دریاییRobert Ballard مشخص کرد که بخشهای آهنی به وسیله باکتریهایی مصرف شده‌اند که توده‌های استالاکتیلت مانند اکسیدهای آهن تحت عنوان «rustiaes» را ایجاد می‌کند. آنها به طور مؤثر، کشتی عظیم را با یک سرعت حدود یک تن در هر ده سال با استفاده از انرژی آزاد شده توسط اکسیداسیون آهن، خورده‌اند. این امکان به اثبات رسیده که از ویژگیهای این باکتریهای آهن دوست می‌توان برای برطرف کردن آهن آب زیرزمینی و گوارا ساختن آن استفاده نمود.