وداع سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور با مهندس محمدرضا سهندی

انسانِ به کمال رسیده‌ای که همه او را با خوشرویی و تواضع بی‌مثالش می‌شناختند. همین محبت و عشق بی‌وصف ایشان امروز این جمعیت را به میانه سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور کشاند تا برای آخرین بار با مهندس محمدرضا سهندی وداع کنند. روح بلندت شاد استاد پرانگیزه که تا آخرین لحظه در راه ارتقای ایران عزیزمان کوشیدی و جانِ عزیزت را هم در این عشق دادی و سبکبار رفتی. همواره توصیه به مهر و دوست داشتن همنوع را به همه متذکر می‌شدی و امروز دیدم همه و همه از عطوفت بی‌کران تو به همه کس و همه چیز می‌گفتند. طلب خیر برای تو و خوشا به سعادتت مرد کوشای کوه‌ها و دشت‌ها، جای تو تا همیشه در میان همه خوبی‌ها خالی خواهد بود.

دانی که از آدمی چه ماند پس از مرگ، عشق است و محبت است و باقی همه هیچ

روحش شاد و یادش گرامی

"مایلم از اعماق وجودم به این نکته اعتراف کنم که پس از گذشت سال‌ها خدمت در سازمان، هنوز هم همان احساس اشتیاق و نشاط دوران جوانی و زمان استخدام را در خود احساس می‌کنم و گاه شب‌ها که به خواب می‌روم، آرزو می‌کنم که هر چه زودتر صبح فرا برسد و من کار و فعالیت در سازمان را دوباره آغاز کنم. بدون اغراق می‌گویم سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور قبله بهترین زمین‌شناسان و همه کسانی که با همه وجود به زمین و مسائل زمین‌شناسی کشور عزیزمان عشق می‌ورزند، است".

"به نظر من همه زمین‌شناسانی که با تحمل زحمت و مشکلات کار و با تلاش و کوشش خود پیوسته سعی می‌کنند پوسته این کره خاکی را که ما روی آن زندگی می‌کنیم، بهتر و بیشتر بشناسند و تمامی حوادث و تغییراتی را که از زمان تشکیل تاکنون در این پوسته اتفاق افتاده و یا هر آنچه که در دل آن برای زمینیان به ارمغان گذاشته شده، شناخته و به دیگران بشناسانند، زمین‌شناسان نمونه هستند."

"اکنون 35 سال از تاریخ ورودم به سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور می‌گذرد و من به همان عشق و علاقه هر روز همانند دیگر همکارانم و بدون زدن کارت حضور و غیاب جهت شروع یک روزکاری خودم را به اطاقم می‌رسانم و مطمئنم که اگر بار دیگر به دنیا بیایم، باز رشته زمین‌شناسی را به عنوان رشته‌کاری و این سازمان را برای محل کار مجدد برای خودم انتخاب می‌کنم."

عکس مریم السادات میرآفتاب تهرانی