پژوهشگران موسسه ژئوفیزیک نحوه باروری ابرهای سرد را با هسته‌های یخ بیوژنتیک بررسی کردند

پژوهشگران موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران با بررسی نحوه باروری ابرها با هسته‌های یخ بیوژنتیک به رهیافتهای جدیدی دست یافتند که ضمن کاهش هزینه این قبیل طرحها، خطر پرواز هواپیماهای تحقیقاتی در درون ابر را نیز کاهش می‌دهد.
به گزارش سرویس پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، علیرضا صادقی حسینی و آتوسا فردوسیان نجف‌آبادی پژوهشگران موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران در مطالعه توان بارورسازی ابرهای سرد با هسته‌های یخ بیوژنتیک با استفاده از افشاندن مواد طبیعی مانند آب مقطر، دود،‌ خاک رس و خاک برگ بر روی قطره‌های آب مقطر در دستگاه نخ ماهی گیری به بررسی کارایی دانه پاشی مواد طبیعی پرداختند.
نتایج به دست آمده ضمن تایید نتایج مدل بستگی دما - زمان آهنگ یخبندان هسته‌بندی ناهمگن، هسته‌های یخ بیوژنتیک ناشی از باکتری‌ها را به مثابه مواد بسیار موثر هسته‌بندی یخبندان در بارورسازی ابرها معرفی می‌کند.
در این آزمایش، بیشترین فعالیت در هسته‌های یخ بیوژنتیکی مشتق شده از خاک برگ در دمای حدود ‌٥ - درجه سانتی‌گراد به دست آمد. کارایی دانه‌پاشی آنها نیز در دمای ‌٩ - درجه سانتی گراد، با حذف اثر هسته‌بندی برخوردی، در روز ششم غوطه وری، حدود ‌٨٠ درصد مشاهده شد که در مقایسه با نتایج به دست آمده از آزمایش‌های مواد معدنی مانند یدید نقره، قابل قبول تر است.
همچنین از آنجا که هسته‌بندی یخبندان غوطه‌وری بیولوژیکی در دماهای گرمتری نسبت به سایر مدهای یخبندان رخ می‌دهد، محتمل‌ترین مسیر برای آغاز یخبندان در سامانه‌های بیولوژیکی است.
گفتنی است، هسته‌های بیوژنتیک مانند LDN‌ ها نقش عمده‌ای در سامانه‌های جوی داشته و به دلیل دارا بودن دماهای هسته بندی تا حدود‌٠/١ - درجه سانتی گراد و سازگاری با محیط زیست می‌توانند به مثابه مواد مناسب در دانه‌پاشی ابر مورد بررسی قرار گیرند.
پژوهشگران خاطر نشان کرده‌اند: انجام این آزمایش‌ها در شرایط آب‌وهوایی بهتر از نظر آلودگی و همچنین با کمک روش کشت باکتری در محیط‌های آزمایشگاهی، نتایج بهتری را نوید می‌دهد.
به گفته پژوهشگران استفاده از این نتایج در طرح‌های بارور سازی ابر، درصد موفقیت آنها را بالاتر برده و از صرف هزینه‌های اضافی جلوگیری می‌کند و خطر پرواز هواپیماهای تحقیقاتی در درون ابر را کاهش می‌دهد.