بسيارى از معادن آفريقاى جنوبى داراى معافيت هاى مالى مى باشند

بيشتر کشورهاى مهم توليدکننده طلا، معافيت هاى مالى، سوبسيدها (subsides) و کمک هاى ديگرى را براى صنعت استخراج طلا فراهم آورده اند. در اين کشورها به ويژه کانادا و آفريقاى جنوبى، کمک هاى يادشده در ابقاء و برقرارى صنعتى فعال و عملى مهم بوده اند. در سال هاى دهه ۱۹۷۰ که قيمت طلا افزايش يافت، تقريبا همه معادن طلاى استراليا و کانادا سوبسيدهايى را دريافت کردند. بسيارى از معادن آفريقاى جنوبى داراى معافيت هاى مالى مى باشند. با توجه به اينکه در سال ۱۹۸۳ مدير کل خزانه دارى آفريقاى جنوبى، طرح هايى را اعلام کرده تا مساعدت و کمک دولتى را در معادن حاشيه اى طلا که از جانب دولت مى توانند حمايت شوند کاهش دهد. معادن آفريقاى جنوبى تحت نظر دولت اداره مى شوند و ملزم به صدور طلايشان به بازار هاى بين المللى از طريق بانک ذخاير آفريقاى جنوبى مى باشد و شوروى نيز با ابلاغ احکام ادارى ويژه اى از صنعت استخراج طلاى خود حمايت مى نمايد. چين، دورنماى صنعت طلاى کشورش را از طريق تشويش و مشارکت جمعيت شهرى و نظامى پايه ريزى مى نمايد. شرکت ها توليدکننده طلا در ايالات متحده آمريکا، براى عمليات داخل کشور داراى ۱۵% (فوق العاده برداشت) و ۱۴% ويژه عمليات خارج از کشورند. در ايالات متحده هيچ نوع تعرفه اى روى واردات کانى هاى طلا، کنسانتره مربوطه يا شمش وجود ندارد اما عوارضى از ۵%-
   ۱۱/۲% براى انواع مختلف محصولات طلاى نيمه ساخته وجود دارد. در ساخت طلا به ويژه در صنايع الکتريکى و الکترونيک، هزينه طلاى استفاده شده به ازاى واحد کالا، هنوز درصد کوچکى از کل هزينه واحد مزبور است و از اين رو، قيمت طلاى مصرف شده در دستگاه اغلب اهميت کمى در قيمت گذارى محصول دارد. در پاسخ به افزايش سريع و پايدار قيمت جهانى طلا در حد فاصل اواسط سال ۱۹۷۶ و اواخر ،۱۹۸۰ شرکت هاى اکتشاف کننده به اندازه دلالان انفرادى، جست جوى جهانى خود را براى طلا شدت بخشيدند و نتايج جست جوى آنها چشمگير بوده است. براى مثال کانسارهاى عظيم طلا در برزيل و پرو و جاهاى ديگر کشف شده و ميزان توليد به طور ناگهانى بالا رفت. البته اين نتايج اغلب تنها از طريق تلاش هاى پيوسته دلالان انفرادى که توسط همان روياهاى طلايى که نسل هاى پيشين را به ميادين طلاى کاليفرنيا، آلاسکا، استراليا و گينه جديد پيش مى راند، حاصل شده است. اگرچه قيمت طلا از سطح تثبيت شده آن در سال ۱۹۸۰ کاهش يافته است، اما به طور قابل ملاحظه اى بالاتر از سطح قيمت هاى اواخر دهه ۱۹۷۰ باقى خواهد ماند. اين سطح بالاى قيمت، علاقه سرمايه گذاران را بيشتر نموده و آنها را ترغيب به افزايش کلى در سرمايه گذارى جهت ازدياد ظرفيت اکتشاف، توليد نموده و هدايت کرده است. استخراج کانسارهاى آبرفتى نسبت به استخراج منابع زيرزمينى کم هزينه تر بوده و در واقع استخراج زيرزمينى گران ترين روش استخراج تلقى مى شود و البته اين هزينه ها از معدنى به معدن ديگر به مقدار زياد تفاوت مى کند، با اين وجود بعضى از معادن زيرزمينى نسبت به عمليات روزمينى و سطحى، قابليت توليد ارزان تر يک اونس طلا را دارند.