<DIV class=clsHNHint><STRONG>با هدف ایمن‌سازی ساختمانها در برابر زلزله <BR>فناوری پیشرفته «جداسازی لرزه‌ای سازه‌ها» به کشور منتقل می‌شود </STRONG></DIV>

به همت محققان پژوهشکده سازه پژوهشگاه بین‌المللی زلزله شناسی فناوری جداسازی لرزه‌ای به کشور منتقل می‌شود.
دکتر محمود حسینی، رییس پژوهشکده سازه پژوهشگاه بین‌المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس «فناوری استراتژیک» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) درباره فناوری جداسازی لرزه‌ای اظهار داشت: استفاده از این فناوری از اواخر دهه 1970 برای ایمن‌سازی ساختمانها در مقابل زلزله مطرح شد و در اواسط دهه 80 میلادی مطالعات تئوری و حتی عملی در این زمینه انجام شد و تلاش شد که با قرار دادن ساختمانها بر روی یک سیستم غلتکی که بتواند بر روی آن بچرخد از ارتعاش لرزه‌ای سازه و آسیب‌دیدگی آن در هنگام زمین‌لرزه جلوگیری شود.
وی خاطرنشان کرد: نمونه‌هایی از این قبیل ساختمانها بویژه به عنوان بیمارستان در اواخر دهه 80 در آمریکا، ژاپن و برخی کشورهای دیگر ساخته شد که زلزله‌های اخیر تاکنون مشکلی را برای آنها به وجود نیاورده است.
دکتر حسینی در ادامه افزود: کشورهای چین، ارمنستان، ترکیه، ایتالیا، مالزی نیز از جمله کشورهای استفاده کننده از این فناوری هستند. مالزی به علت وفور کائوچو طبیعی به عنوان ماده اولیه و پیشرفت در صنعت لاستیک سازی، به سرعت توانست ساخت تکیه گاه لاستیکی را از اواسط دهه 50 میلادی در دنیا شروع کند.
به گفته وی، استفاده از این سیستم برای کاهش آسیب‌پذیری ساختمانها در برابر زلزله طی چند سال اخیر رواج مورد توجه قرار گرفته و بخش ویژه‌ای در مجمتع لاستیک مالزی به این منظور تاسیس شده است.
مالزی همچنین تامین کننده قطعات اولیه بسیاری از ساختمانهای احداث شده در انگلیس و آمریکاست.
دکتر حسینی با اشاره به اینکه تاکنون هیچ ساختمانی با این سیستم در کشور ساخته نشده است، خاطرنشان کرد: فناوری جداسازی لرزه‌ای در ایران مقوله‌ای کاملا جدید است. پژوهشگاه بین‌المللی زلزله در چند سال اخیر تحقیقاتی را در این زمینه انجام داده و نمونه‌های کوچکی از این قطعات با کمک لاستیک سازی درود ساخته شده که در حد آزمایشگاهی بوده و هنوز به صورت عملی در ساختمانها اجرا نشده است.
وی ابراز امیدواری کرد تا با کمک متخصصان مالزیایی هم دانش فنی این تکنولوژی به کشور منتقل شده و هم به تدریج ساخت قطعات آن در داخل کشور آغاز شود.
رییس پژوهشکده سازه در زمینه ویژگیهای این تکنیک اظهار داشت: سیستم جداسازی لرزه‌ای از ترکیب لاستیک با ورقه‌های فولاد و یک هسته سربی که متداول ترین نوع قطعات جداساز است تشکیل شده و بین ستون ساختمان و پی قرار می‌گیرد. این قطعه به خوبی تحمل بار قائم (وزن ساختمان) را دارد اما در برابر بار افقی که در هنگام زلزله ساختمان را به چپ و راست حرکت می‌دهد مقاومت چندانی نداشته و به راحتی تغییر شکل می‌دهد.
وی هزینه ساخت این تکنولوژی را در کشور بسیار گران دانست و افزود: در حال حاضر برای هر قطعه بیش از 1500 دلار هزینه می‌شود اما می‌توانیم با کمک گرفتن از کشور مالزی، این تکنولوژی را به صورت ارزان به خدمت گرفته و حداقل برای ساختمانهای مهمی مانند بیمارستانها، مراکز تصمیم گیری، مدارس و ساختمانهای عمومی که مراکز تجمع بسیار زیادی از افراد بوده و یا ساختمانهایی که آسیب به آنها عواقب شدیدی را در پی دارد از آن استفاده کنیم.
دکتر حسینی خاطرنشان کرد: این سیستم علاوه بر ساختمانهای در حال احداث، در ساختمانهای اسکلت دار موجود نیز با هدف مقاوم‌سازی آنها قابل اجراست.
وی افزود: بدین منظور، به وسیله سیستم جک، ستون ساختمان را نگه داشته و زیر آن را تخلیه می‌کنند سپس این قطعه را داخل آن جای داده و پس از آن ستون را بر روی آن سوار می‌کنند. بسیاری از کشورهای دنیا از جمله ارمنستان به همین شیوه به بهسازی و مقاوم سازی ساختمانهای خود پرداخته‌اند.
دکتر حسینی در پایان تصریح کرد: در صورت توافق با این کشورها از طریق مذاکراتی که صورت گرفته در چند ماه آینده می‌توانیم ساخت این قطعات را در داخل کشور آغاز کنیم. در این صورت هزینه آن به یک چهارم و حتی یک پنجم کاهش یافته و به راحتی قابل تولید خواهد بود.