چینه شناسی سازند پکچاگیل در دشت مغان
چینه شناسی سازند پکچاگیل در دشت مغان
نوشته : دکتر احمد زواره ای و دکتر ایرج مغفوری مقدم
دشت مغان در شمال باختری ایران بخشی از ناحیه کورا – ربونی است و شامل یکی از کاملترین نهشته های حوضه پاراتیس در ایران می باشد. این منطقه از پالئوسن تا میوسن پسین محل انباشته شدن رسوبهای فلیشوئیدی بوده است. به سبب فاز کوهزایی آتیک رسوبات پلیوسن پسین(سازند آکچاگیل) به طور دگرشیب بر روی رسوبهای کهن تر قرار گرفته است.
بعد از ته نشینی رسوبهای سازند آکچاگیل ، بر اثر تغییرات جهانی آب و هوایی، دریا از دشت مغان عقب نشینی می کند و رسوبهای رودخانه ایی – دریاچه ای معادل سازند آپشرون به صورت ناپیوستگی فرسایشی
(Disconformity) بر روی سازند آکچاگیل قرار می گیرد. تحت تاثیر فاز کوهزایی پاسادنین این دو سازند نیز متحمل چین خوردگی شدند و سپس آبرفتهای رودخانه ای جوان به صورت افقی بر روی آنها قرار گرفتند.
کاملترین رخنمون سازند آکچاگیل در دشت مغان در برش بران مشاهده می گردد. محتویات فسیلی موجود در این رسوبات امکان در نظر گرفتن سن آگچاگیلین آغازین تا میانی را برای آنها فراهم می کند.