واحدهای زمین‌ساخت- چینه‌نگاری بخش جنوب خاوری پهنه سنندج- سیرجان

 

واحدهای زمین‌ساخت- چینه‌نگاری بخش جنوب خاوری پهنه سنندج- سیرجان

محمدرضا شیخ الاسلامی1*

تاریخ دریافت: 16/10/1392            تاریخ پذیرش: 01/10/1393

چکیده

ویژگی­­های متفاوت­ واحدهای سنگی، ارتباط آنها با یکدیگر و نیز فعالیت­های آذرین و دگرگونی در بخش جنوب خاوری پهنه سنندج- سیرجان منجر به شناسایی چندین واحد زمین‌ساخت- چینهنگاری ­شده است. این واحدها در جریان باز و بسته شدن اقیانوس نوتتیس در جنوب ایران شکل گرفته­اند. واحدهای زمین‌ساخت- چینهنگاری اصلی در این ناحیه عبارتند از: رسوبات نوع الاکوژنی مربوط به حاشیه جنوبی سکوی ایران مرکزی با سن عمومی پالئوزوییک تا تریاس میانی ؛ واحدهای آتشفشانی و توربیدایت­های به سن تریاس؛ رسوبات فلیشی دگرگون شده با سن عمومی ژوراسیک- کرتاسه پیشین مربوط به حوضه پیش کمانی؛ رسوبات کربناتی سکویی به سن کرتاسه پیشین؛ سنگ­­های مربوط به ناحیه زمین‌درز شامل افیولیت، رادیولاریت و گلوکوفان شیست؛ رسوبات حوضه­ فلیشی ترشیری دارای قطعات اولیستولیتی از سنگ­ آهک­های کرتاسه، افیولیت­ها و برخی از سازندهای پهنه زاگرس که  در حاشیه­ زاگرس مرتفع شکل گرفته­اند؛ رسوبات ناحیه پیش‌بوم پس­کمانی که به‌صورت دگرشیب سنگ­های دگرشکل بخش شمالی پهنه سنندج- سیرجان جنوبی را می­پوشانند؛ و در نهایت مولاس‌های پس از کوهزایی که در اثر فرسایش بالاآمدگی­های ناشی از کوهزاد زاگرس در بخش­های درونی و حاشیه­ای سنندج- سیرجان جنوبی شکل گرفته­اند.

کلیدواژه­ها: دگرگونی، پهنه سنندج- سیرجان، زمین‌ساخت- چینهنگاری، نوتتیس، زاگرس.

1استادیار، پژوهشکده علوم‌زمین، سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران

* نویسنده مسئول: محمدرضا شیخ الاسلامی؛  E-mail:sheikholeslami@gsi.ir