بررسی لرزه خیز بودن حرکات عهد حاضر در پهنه ساختاری سنندج- سیرجان با استفاده از فناوری های سنجش از دور و GIS
بررسی لرزهخیز بودن حرکات عهد حاضر در پهنه ساختاری سنندج- سیرجان با استفاده از فناوریهای سنجش از دور و GIS
حجتاله صفری1*، محمدرضا قاسمی2 و محمود بهرامی3
تاریخ دریافت: 21/12/1392 تاریخ پذیرش: 08/10/1393
چکیده
این باور وجود دارد که پیسنگ پهنه ساختاری سنندج-سیرجان طی فازهای کوهزایی سیمیرین و لارامید سخت شده و به همین دلیل به عنوان پهنهای غیرلرزهزا (یا با لرزهخیزی پایین) مطرح شده است. گستره شهرضا در بخش مرکزی این پهنه ساختاری، به عنوان مورد مطالعاتی انتخاب شد تا صحت لرزهخیز بودن حرکات عهد حاضر این پهنه ساختاری و در نتیجه لرزهخیز بودن، در آن مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش با استفاده از فناوریهای زمینی (Geoinformatics) مانند سنجش از دور، GIS و بررسیهای صحرایی، سعی در شناسایی ساختارها، بررسی سازوکار حرکتی آنها، وضعیت کانونهای زمینلرزه رخداده، اثرات نوزمینساختی عملکرد گسلههای فعال گستره و علت بالا بودن فعالیت لرزهخیزی در این گستره شده است. نتایج نشان میدهد که گسل شهرضا (و گسل دهاقان در جنوبباختر گستره) با روند 140N و سازوکار راستالغز راستبر با مقدار قابل توجهی مؤلفه معکوس عمدهترین روند ساختاری در گستره میباشد. این پهنه گسل‌خورده توسط گسل نصرآباد (با روند70-50N) با سازوکار راستالغز چپبر با کمی مؤلفه کششی، بریده و گاهی جابه‌جا شده است. در محل برخورد این دو گسل اصلی، تعداد زیادی کانون زمینلرزه با حل سازوکار کانونی راستالغز قرار گرفته است. افزون بر تعداد زیاد زمینلرزهها در گستره شهرضا، اثرات حرکات نوزمینساختی مربوط به فعالیتهای عهد حاضر این گسلهها نیز قابل مشاهده میباشد.
کلید واژهها: فناوریهای سنجش از دور و GIS، سنندج-سیرجان، شهرضا، لرزهخیزی.
1دانشیار، گروه زمینشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
2 دانشیار، پژوهشکده علوم‌زمین، سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
3 کارشناسی‌ارشد، گروه زمینشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
* نویسنده مسئول: حجت اله صفری،E-mail: Safari.ho@gmail.com