زمین شناسی ساختمانی گسله قلعه سرخ- نوزاد خاور بیرجند (سربیشه)

زمین شناسی ساختمانی گسله قلعه سرخ- نوزاد خاور بیرجند (سربیشه)

، حمید نظری:
   چکیده:
   کمربند ساختاری خاور ایران یک کوهزاد درون قاره ای با روند تقریبی شمالی- جنوبی است. قدیمی ترین سنگها در این بلوک مربوط به قبل از سنومانین می باشند. شواهد چینه شناختی و سنگ شناختی نشانگر آغاز حرکات کششی بین قطعات قاره ای ایران و افغانستان در کرتاسه آغازین است. این نیروهای کششی موجب تشکیل حوضه های رسوبی خاور ایران و سبب ظهور افیولیت ها در این ناحیه گردید.
   حوضه های رسوبی یاد شده در کرتاسه پایانی بسته شده و حوضه های پیش بوم (
Foreland) در تمامی درازنای سنوزوئیک بر منطقه حاکم می شوند.
   در مورد چگونگی تکامل ساختاری در این منطقه نظرهای گوناگونی ابراز شده است ولی با توجه به ساختار ناحیه مورد بررسی و ارتباط آن با دیگر بخشهای بلوک لوت شدید بتوان مدل ساختاری گسله قلعه سرخ- نوزاد را که خود یکی از شاخه های منشعب از گسله اصلی نه (
Neh) است را به عنوان یکی از عوامل، جهت چگونگی تشکیل و جایگیری سنگهای دگرگون ناحیه و ظهور افیولیتها دانست. قطعه گسله قلعه سرخ- نوزاد در خاور محدوده نقشه 1:100.000سربیشه، گسله ای است راستالغز با جابجایی راستگرد در شاخه اصلی ودر برخی جاها چپگرد در شاخه های فرعی خود. تکوین ساختاری این قطعه گسله در قالب سیستم Riedel و گل ساخت های مثبت و منفی در بخشهای تراکمی و کششی است.
   تمرکز تنش در محل تلاقی قطعات مختلف و پایانه اینگونه گسله ها و رهایی این تنشها از عوامل بارز زمین لرزه های اخیر است.