تحلیل هندسی و جنبشی نیمه باختری گسل میامی
تحلیل هندسی و جنبشی نیمه باختری گسل میامی
نوشته: فریده‌باقری*، عبدالله‌سعیدی**و سهیلا بوذری***
چکیده
گسل میامی از گسل‌های اصلی شمال خاوری ایران است که در تکوین حوضه‌های رسوبی و ریخت‌شناسی منطقه تأثیر مهمی داشته و پدیده‌های ریخت‌زمین‌ساختی گوناگونی به وجود آورده است. وجود این گسل در منطقه، موجب پیدایش ساخت‌های گوناگون شده و منطقه را از دیدگاه مطالعات زمین‌شناسی ساختاری، رفتار گسل‌ها و پایانه‌های آن، برهم‌کنش گسل‌ها و ارتباط میان چین‌خوردگی و گسلش به محدوده قابل توجهی تبدیل کرده است. برداشت‌های انجام گرفته در بخش باختری گسل میامی، راستای گسل‌ها را به طور کلی NE و با شیب بیش از 50 درجه و خط خش با میل کم نشان می‌دهد. راستای چین‌ها در این محدوده از روند کلی گسل‌ها پیروی می‌کنند. محور اصلی بیشینه محاسبه شده بر روی گسل ارمیان روند NE و در گسل میامی و گسل قدس روند SE دارد و افقی است. همچنین گسل میامی در بخش باختری، با گسل چاه سید‌آباد پهنه برشی را ایجاد می‌کند که شکستگی‌های نوع X و Ŕ, R در آن قابل تشخیص است.
کلید‌واژه‌ها: گسل میامی، محورتنش اصلی بیشینه، زون برشی، گسل کج لغز، پله‌های گسلی، درزه‌های‌کششی
*سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، گروه اطلاعات زمین مرجع، تهران، ایران
** پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
***دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، دانشکده علوم پایه، تهران، ایران
تاریخ دریافت: 21/11/1385
تاریخ پذیرش: 09/03/1386