تفکیک فازهای تنش دیرین بر پایه داده‌های گسلی ناهمگن در بخش مرکزی گسل دهشیر
تفکیک فازهای تنش دیرین بر پایه داده‌های گسلی ناهمگن در بخش مرکزی گسل دهشیر
نوشته: محمد‌رضا مشرفی‌فر*، احمد علوی** و محمد محجل*
چکیده
در این پژوهش، تفکیک فازهای تنش دیرین در محدوده مرکزی گسل دهشیر با استفاده از تحلیل تنش دیرین بر اساس مطالعه داده لغزش گسلی ناهمگن و خطواره‌های لغزشی مربوط صورت گرفته است. این‌داده‌ها از سازند‌های کرتاسه(آهک تفت)، ائوسن آغازی(کنگلومرای کرمان) وائوسن(سنگ‌های آتشفشانی) برداشت شده است. برای تعیین جهت لغزش، از شاخص‌هایی چون جدایش‌چینه‌شناسی، پله‌های تجمعی کانی‌ها، شکستگی‌های ریدل ، شکاف‌های کششی استفاده شده است .گسل‌های منطقه مورد مطالعه بیشتر دو روند NE وNW را نشان می‌دهندکه روندNW چیره است. بر اساس مطالعه داده لغزش گسلی ناهمگن و خطواره‌های لغزشی مربوط به آنها با استفاده از روش وارون چند مرتبهای می‌توان کمترین انتظار تأثیر دو فاز را در منطقه داشت که محور تنش بیشینه σ1به طور عمده در فازهای تفکیک شده روند NE را نشان می‌دهند. محور تنش‌کمینهσ3 نیز روند NW را نشان داده که با توجه به موقعیت تنشσ3 عملکرد گسل‌ها در منطقه بیشتر به‌صورت گسل‌های امتداد لغز و امتداد لغز با مؤلفه معکوس است. به علاوه شکل میدان تنش فازهای تفکیک شده در منطقه دوکی‌شکل است.
کلید‌واژه‌ها: گسل امتداد‌لغز، گسل دهشیر، تنش‌دیرین، روش وارون‌‌سازی چند مرتبهای
* دانشگاه یزد، دانشکده مهندسی معدن، یزد، ایران
** دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم زمین،گروه زمین شناسی، تهران، ایران
*** دانشگاه تربیت مدرس،دانشکده علوم،گروه زمین شناسی، تهران، ایران
تاریخ دریافت:29/09/1385
تاریخ پذیرش:31/06/1386