کشف گیاهان پرمین زیرین از ارتفاعات شتری، شرق ایران
| دسته | چینه شناسی و فسیل شناسی |
|---|---|
| گروه | سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور |
| مکان برگزاری | بیست و سومین گردهمایی علوم زمین |
| نویسنده | مهدی یزدی، کوروش رشیدی، علیرضا پروانه |
| تاريخ برگزاری | ۳۰ بهمن ۱۳۸۳ |
Discovery of Early Permian flora from Shotori Range, Eastern Iran
Abstract
For the first time early Permian (Autunian) Flora were discovered from a tiny bed near the top of siliceous sand bed in the Howz-e-Dorah, Shotori Range, Eastern Iran. Recovered plants are related to the: (Calamitaceae, Equisetales) and (Fernlike foliage), this is the first report on these two important divisions of Paleozoic plant in Iran. Three biostraigraphical levels are distinctive in the late Carboniferous and early Permian of the Shotori Range. First level is the presence of Gastreioceras level in the Sardar Formation that is indicating Westphalian A. Second level is the presence of Neospriferidae rich horizon that indicating Assilian or early Permian age (below the recovered flora level). Yazdi and Archbold reported this level, (۲۰۰۲). The last important biostratigraphical level is recovered flora level that is confirming the presence of early Permian flora in the eastern pert of Iran. Recovered flora can be assigned to the Annularia stellata and Pecopetris sp. These early Permian Equisetales and Fernlike foliage is been reported by: Turek et al., ۱۹۸۸ and Arnold ۲۰۰۰ from Czechoslovakia and other parts of the World. The presence of this flora revealed that: land and swamp paleoenvironment and condition was dominated at the early Permian time in the Shotori Range.
چکیده:
برای اولین بار بقایای خوب حفظ شده گیاهان پرمین زیرین متعلق به اشکوب آتونین از بخش بالائی پرمین زیرین کشف شده است. این گیاهان متعلق به: ((Calamitaceae, Equisetales or Anuularia stellata و سرخس های اواخر دوران اول و یا (Fernlike foliage or Pecopteris sp.) می باشند که از شرق ایران توسط این گزارش بای اولین بار معرفی می گردند. این دو گروه از گیاهان پرمین از دیگاه فیلوژنی بسیار اهمیت دارند. سه افق کلیدی زیستی قابل کار در ارتفاعات شتری دیده می شوند. اولین افق لایه حاوی سفالوپود Gasterioceras sp. با سن کربونیفر پسین (وستفالین آغازین، بخش A) بوده که در مناطق: حوض دو راه، کال سردر و شش انگشت دیده می شوند. این افق کلیدی و قابل کار از دیدگاه چینه شناسی و زون بندی جهانی در Yazdi, 1999 معرفی گردیده است. دومین افق لایه های پرمین زیرین حاوی Spriferidae پرمین زیرین ویا گونه های مختلف متعلق به: Neospriferids با سن آسیلین می باشند. طرز قرار گیری این طبقات و اهمیت جهانی این لایه های حاوی بقایای پرمین زیرین در, 2002 Yazdi and Archbold تشریح گردیده است. سومین افق و آخرین افق لایه های حاوی آثار گیاهی با سن آتونین بوده در حوض دو راه اخیرا کشف شده است. مهمترین گیاهان کشف شده در این افق (بالای ماسه ریخته کری) عبارتند از:Pecopteris sp. از سرخس های پالئوزوئیک بالائئی و: Annularia stellata از کالامیت های کهن Pecopteris sp. از کربونیفر پسین (اواخر استفانین) تا پرمین زیرین یا Autunian توسط 1988 Turek et al., و Arnold, 2000 از چکسلواکی و نقاط دیگر گزارش گردیده است، می توان گفت لایه جدید کشف شده در شرق ایران در جهان از اهمیت بسیار بالائی برخودار می باشد. وجود این گیاهان در پرمین زیرین شرق ایران حاکی از یک شرایط دیرینه قاره ای و باطلاقی دارند.. این دو گروه از گیاهان پرمین آغازین از دیگاه فیلوژنی بسیار اهمیت داشته و سه افق کلیدی زیستی قابل کار در ارتفاعات شتری می توانند وضعیت جغرافیای دیرینه مرز کربونیفر و پرمین زیرین را در ایران مشخص نمایند.