بحثی در مورد منشاء و محیط زمین ساختی گرانیتوئیدهای ایران با تکیه بر مثالهایی از محور سنندج- سیرجان

بررسی داده های مربوط به توده های گرانیتوئید قروه، آلماقولاق، الوند، سامن، بویین- میان دشت، بروجرد- آستانه و گوشه، کلاه قاضی و شیرکوه از نظر جایگاه زمین ساختی و منشاء، نشان می دهد که توده های گرانیتوئید بزرگ به بیش از یک جایگاه زمین ساختی تعلق داشته و توده های کوچک، ویژگی های یک جایگاه خاص را نشان می دهند. از نظر منشائ نیز بیشتر گرانیتوئیدهای مذکور هیبرید بوده و تنها توده کلاه قاضی ویژگی های نوع S را نشان می دهند. با توجه به این مسئله نقش حجم توده و زمان جایگزینی توده در تاریخچه تکوین زمین شناسی منطقه مهم ارزیابی شده و پیشنهاد می شود که برای توده های بزرگ یک محیط زمین ساختی خاص و یک منشاء خاص در نظر گرفته نشود. در ضمن بررسی ها نشان داده است که دلیل اصلی تناقض در مطالعات قبلی، عدم توجه به اصل منابع، استفاده از تنها یک روش و تکیه بر روی نتایج تجزیه شیمیایی، بدون در نظر گرفتن شواهد صحرایی و سنگ نگاری بوده است.