مخاطرات زمین شناسی گاز رادن در منطقه رامسر و راهکارهای کاهش اثرهای آلودگی

     رامسر، بر اساس مطالعات گسترده انجام شده در داخل و خارج از کشور، آلوده ترین مکان شناخته شده جهانی از نظـر گـاز رادن است . در خصوص پرتوزائی محیطی منطقه تالش محله رامسر، دز مؤثر سالیانه فرد تا 132 میلی سیورت در سال گزارش شده است ، این در حالی است که بطور میانگین، پرتـوگیری سـالانه در جهـان 4/2 mSv/year است که بسته به ارتفاع و طبیعت خاک منطقه از 1 mSv/year تا 10 mSv/year در تغییر است . بر اسـاس بررسـی هـای انجام شده به نظر می رسد که اولاً رادیواکتیویته منطقه به خاطر آب های معدنی است و ثانیاً به سبب رخنمـون نهشـته هـای تراورتنی است که در مظهر چشمه ها، حاوی مقادیر بالایی از توریوم و اورانیوم است . اورانیوم می تواند از منشـاء سـنگ های آذرین درونی باشد که در سطح رخنمون نیافته است . چنانچه آستانه سرطانزایی گاز رادن و مصونیت طبیعی د ر مقابـل اشعه در نظر گرفته نشود می بایست نواحی با سطوح تابش بالا از جمله منطقه رامسـر خـالی از سـکنه گـردد و یـا لااقـل عملیات بهسازی (Remediation) اجرا گردد. . اکثر ساکنین محلی از تشعشعات طبیعی گاز رادن نـا آگـاه هسـتند و یـا حداقل از آثار و پیامد های زیست محیطی آن بی خبر هستند . گرچه شناخت دقیق پیامد هـای زیانبـار رادن طبیعـی در منطقـه نیازمند پژوهش های هدفمند و طولانی مدت است ولی پیشگیری و لحاظ بعضی از راهکارهای مدیریتی می توانـد عواقـب
   ناخواسته و ناشناخته را بر طرف و یا لااقل کاهش دهد . در این راستا ، با توجه به شـرایط محی طـی منطقـه طـرح مـی تـوان پیشنهادهای راهبردی در خصوص کاهش آثار زیانبار گاز رادن بکار بست که در این مقاله، بهینه سازی شـرایط مسـکن و مقاوم سازی آن در قبال خطرات گاز رادن و استفاده از منابع آب، مورد نظر قرارگرفته است