شناخت پتانسیل های آب زیرزمینی و بررسی عوامل آلوده کننده دشت ایذه
| دسته | زمین شناسی زیست محیطی |
|---|---|
| گروه | سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور |
| مکان برگزاری | چهارمین همایش زمین شناسی مهندسی و محیط زیست ایران |
| تاريخ برگزاری | ۳۰ اردیبهشت ۱۳۸۷ |
محدوده مورد مطالعه یکی از زیر حوضه های کارون میانی است، که با وسعتی معادل 350 کیلومتر مربع در جنوب غرب کشور و به فاصله 207 کیلومتری شمال شرق اهواز، بین طول های جغرافیایی 45 درجه و 49 دقیقه تا 22 درجه و 50 دقیقه شرقی و 44 درجه 31 دقیقه تا 58 درجه و 31 دقیقه عرض شمالی قرار دارد .
دشت ایذه از شمال و شمال شرق توسط ارتفاعات آهک ایلام – سروک و داریان – فهلیان از سمت جنوب و غرب
ارتفاعات آهک آسماری احاطه گردیده و به شکل یک واحد هیدروژئولوژیکی بسته ( پولیه ) درآمده است . منطقه ایذه به دلیل واقع شدن در دامنه ارتفاعات زاگرس برتری ریزش های جوی آن نسبت به سایر نقاط استان بسیار محسوسی و قابل ملاحظه است، به نحوی که میزان متوسط نزولات جوی برابر 667 میلیمتر، متوسط درجه حرارت سالیانه برابر 20/5 درجه سانتیگراد و متوسط تبخیر سالانه معادل 2375 میلیمتر می باشد . منطقه مورد مطالعه به لحاظ اقلیمی در سیستم طبقه بندی آمبرژه از نوع نیم مرطوب معتدل و در سیستم سیلینیانیف از نوع نیم خشک میانه به شمار می رود . مقادیر قابلیت انتقال آبخوان آبرفتی از حداقل 84 تا حداکثر 246/5 متر مربع در روز متغیر است . نوسانات سطح آب زیرزمینی در دوره مرطوب سال ماگزیمم 2/5 متر افزایش را نشان می دهد ودر سال بیلان 79 – 80 (پریود خشکسالی ) با یک متر کاهش روبرو است . لذا در این مطالعه سعی شده است , ضمن برآورد پتانسیل های آب زیرزمینی دشت ایذه، تأثیرات ناشی از ورود نیترات حاصل از کودها، سموم کشاورزی و همچنین فاضلاب شهری به آبخوان دشت، از لحاظ زیست محیطی مورد بررسی وارزیابی قرار گیرد .
دشت ایذه از شمال و شمال شرق توسط ارتفاعات آهک ایلام – سروک و داریان – فهلیان از سمت جنوب و غرب
ارتفاعات آهک آسماری احاطه گردیده و به شکل یک واحد هیدروژئولوژیکی بسته ( پولیه ) درآمده است . منطقه ایذه به دلیل واقع شدن در دامنه ارتفاعات زاگرس برتری ریزش های جوی آن نسبت به سایر نقاط استان بسیار محسوسی و قابل ملاحظه است، به نحوی که میزان متوسط نزولات جوی برابر 667 میلیمتر، متوسط درجه حرارت سالیانه برابر 20/5 درجه سانتیگراد و متوسط تبخیر سالانه معادل 2375 میلیمتر می باشد . منطقه مورد مطالعه به لحاظ اقلیمی در سیستم طبقه بندی آمبرژه از نوع نیم مرطوب معتدل و در سیستم سیلینیانیف از نوع نیم خشک میانه به شمار می رود . مقادیر قابلیت انتقال آبخوان آبرفتی از حداقل 84 تا حداکثر 246/5 متر مربع در روز متغیر است . نوسانات سطح آب زیرزمینی در دوره مرطوب سال ماگزیمم 2/5 متر افزایش را نشان می دهد ودر سال بیلان 79 – 80 (پریود خشکسالی ) با یک متر کاهش روبرو است . لذا در این مطالعه سعی شده است , ضمن برآورد پتانسیل های آب زیرزمینی دشت ایذه، تأثیرات ناشی از ورود نیترات حاصل از کودها، سموم کشاورزی و همچنین فاضلاب شهری به آبخوان دشت، از لحاظ زیست محیطی مورد بررسی وارزیابی قرار گیرد .