بررسی مکانیسم نشست های جاده جندق - معلمان در محیط پلایا و راهکارهای مقابله با آن

     پلایاها یکی از محیط های مشکل آفرین برای عبور جاده می باشد . از این میان پلایای کویر بزرگ نیز از این قاعده مستثنی نبوده و نظر به وسعت بسیار زیاد آن در مرکز ایران ضرورت عبور جاده از آن امری اجتناب ناپذیر شده است . در این مطالعه تنها مناطقی از پلایا که جاده جندق - معلمان از آن عبور کرده است مورد بررسی قرار گرفته است .
در این بررسی تعداد 24 نمونه سطحی و عمقی ( تا عمق 2 متر ) از نقاط مختلف ناحیه مزبور تهیه و پس از انجام آزمایشات مختلفی چون تعیین درصد مواد انحلالی،حدود آتربرگ، هیدرومتری، برش مستقیم، تعیین تخلخل، شیمی خاک و .. ، خصوصیات فیزیکی، مکانیکی و شیمیایی آنها تعیین گردید .
در منطقه مزبور دو لایه یکی پوسته محکم رویی (ًعمدتا : هالیت، انیدریت، کلرید کلسیم، سیلت و رس با ضخامت 30-80 سانتی متر ) و دیگری گل نرم زیرین (ًعمدتا : سیلت، رس، ژیپس، هالیت و ...) قابل تشخیص است . طبق آزمایشات انجام شده لایه رویی از لحاض مقاومتی از شرایط بسیار خوبی برخوردار است ولی جزو خاک های مساله دار و از نوع شدیداً انحلالی (مواد انحلالی بیشتر از شصت درصد) تشخیص داده شده است . لایه زیرین دارای مقاومت بسیار پائین ( UCS < 0/3 kg/cm2، C< 0/13 kg/cm2،φ < 6) و در رده خاک های مساله دار انحلالی و نسبتاً روانگرا قرار می گیرد.
در نهایت پس از شناسایی مکانیسم نشست و آشنایی با مشکلات موجود . امکان اجرای تدابیر مختلف تثبیت خاک بستر بر اساس تجارب افراد مختلف در تثبیت خاک های مساله دار مورد بررسی قرار گرفت . در نهایت بهترین راه برای حل مشکل موجود محافظت از مواد بستر در برابر انحلال و عایق بندی آن در برابر نفوذ آب باران تشخیص داده شد و پیشنهاداتی در مورد چگونگی اجرای سازه به این طریق ارائه گردیده است .