بررسی مرز پرمو – تریاس در خلیج فارس (میدان گازی پارس جنوبی)

مرز پرمو – تریاس در خلیج فارس (میدان پارس جنوبی) شامل بالاترین بخش پرمین (بخش فوقانی سازند دالان) و پائینترین بخش تریاس (بخش زیرین سازند کنگان) میباشد. مطالعات پالئونتولوژی وجود یک نبود چینه شناسی را در این مرز نشان میدهد که شامل اشکوب دوراشامین است. میکروفاسیسها و شواهد دیگر حاکی از گسترش محیط کربناته رمپ در این حوضه در زمان پرمو – تریاس است. عوارض دیاژنز جوی در این مرز با بررسیهای سنگ شناسی، دیاژنزی و ایزوتوپی مشخص شده است. در مرز پرمو – تریاس و کاهش آشکاری را نشان میدهند. کاهش در امتداد مرز پرمو – تریاس را به صورت اولیه در نظر گرفته شده است. درحالی که کاهش در مرز پرمو – تریاس به عوامل دیاژنتیک مربوط است. مقادیر منفی نشان از تاثیر دیاژنز متئوریک در طول پایین آمدن مهم سطح آب دریاها در پرمین فوقانی است. درحالیکه روند کاهشی را میتوان به تغییرات ناگهانی در چرخه کربن در بخش پایانی پرمین بر اثر حادثه انقراض دستهجمعی و کاهش تولید ماده آلی نسبت داد