مقایسه بررسی کوتاهی در تلاش و جستجوی جامع نفت در ناحیه مکران پاکستان و مکران ایران

ناحیه مکران پاکستان قسمتی از حوضه بلوچستان است که بطرف غرب در داخل ایران امتداد دارد و چنان است که ناحیه بهره برداری زاگرس توسط خط عمان از آن جدا می شود و از طرف شرق به تغییر شکل گسله Chaman و Ornach-nal محدود است. در شمال به فرورفتگی Mashkhel که این هم دامنه بالایی حوضه است، محدود می گردد و حد جنوبی مکران در دریای عربستان بواسطه پرشدگی گودال در منطقه فعال subduction مشخص می شود.
اکثریت این ناحیه مشتمل بر افزایش فشرده شده سیستم گودال کمانی است که بیرون زدگیهای اصلی ناحیه به شدت رویهم چیدگی پولک ماهی مانندی (Imbricated) را دارا هستند و شدیداٌ تغییر شکل در همی به آن داده شده است.
ارزیابی رسوب شناسی ناحیه ای این سنگها رخساره های پرود لتائیک را آشکار می کند و ملاحظه می شود که این سنگها دارای بیشترین پتانسیل در سنگهای مخزن این ناحیه اند.
در مکران رشته ظاهر شده کلاستیک دوران سوم در 5 واحد استراتیگرافی تقسیم بندی شده است. بیشتر تاقدیس ها و ناودیس های نامتقارن واژگون شده و قسمت بالای آنها قطع شده هستند.
از 1916 تا 1977 بیشتر از 6 چاه اکتشافی حفر نگردیده که چند تائی از آنها به علت اشکالات فنی و معدودی نیز به دلایل دیگر متروک اعلام شده است. در مکران ایران نیز فقط یک چاه اکتشافی تا عمق 4164 متر حفاری شده که آنهم متروک است.