تحلیل پایداری قطعه دوم تونل انتقال آب نوسود بر اساس روش تجربی اتریشی و روش اجزای محدود (FEM)

تحلیل پایداری قطعه دوم تونل انتقال آب نوسود بر اساس روش تجربی اتریشی و روش اجزای محدود (FEM)

[ غلامرضا خانلری ] - دانشیار زمین شناسی مهندسی، دانشگاه بوعلی
[ علی همتی شعبانی ] - جانشین مدیر عامل، موسسه ایمن سازان
[ داود جهانی ] - دانشجوی زمین شناسی مهندسی، دانشگاه بوعلی

خلاصه مقاله:

تونل انتقال آب دشت ذهاب بخشی از طرح تامین آب دشتهای گرمسیری غرب کشور است . که دراستان کرمانشاه از رودخانه سیروان ( یک کیلومتر پایین تر از روستای هیروی ) تا دشت ازگله
امتداد دارد . در هنگام حفاری تونل، حضور زونهای برشی و ناپایدار باعث بروز خساراتی بویژه تاخیر در سرعت حفاری دستگاه TBM شده است . به این منظور انجام مطالعاتی برای تحلیل
پایداری توده سنگهای مسیر تونل الزامی به نظر می رسد در این تحقیق تحلیل پایداری به کمک روشهای تجربی ( اتریشی ) و عددی ( اجزای محدود ) انجام یافته است . خصوصیات فیزیکی و
مکانیکی توده سنگهای مسیر و نتایج حاصل از تحلیل تجربی و اجزای محدود در شرایط بحرانی نشان داده است که توده سنگهای مسیر تونل نوسود براساس درجه پایداری به چهار زون Ep1,Ep2,Kg,Ki قابل تقسیم هستند به طوری که در زونهای Ki و Ep1 توده سنگهای تونل دارای پایداری نسبی می باشند و در زون Ep2 احتمال ریزش جدی بنظر می رسد . در زون Kg با توجه به میزان جابجایی زیاد احتمال حضور یک زون لهیده می رود

تونلسازی ، ناپایداری ، تحلیل ،نوسود، اجزای محدود، اتریشی