مطالعه رسوبات تورونین سازند سروک در میدان نفتی آب تیمور چاه شماره ۱۴

مطالعه رسوبات تورونین سازند سروک در میدان نفتی آب تیمور چاه شماره 14

نویسنده‌گان:

[ نرگس اکبربس کلاله ] - کارشناس ارشد شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب
[
محمدرضا طاهری ] - کارشناس ارشد شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب

خلاصه مقاله:

رسوبات تورونین سازند سروک در چاه شماره ۱۴ این میدان به ضخامت ۷۷ متر شامل سنگ آهک قهوه ای (از نوع مادستون و وکستون و گاهی گرینستون ) و میان لایه های نازک شیل می باشد.
مرز بالائی رسوبات تورونین با سازند ایلام قاطع می باشد، این مرز توسط نمودارهای پتروفیزیکی و مطالعات دیرینه شناسی شناسائی شده است که منطبق با فاز تکتونیکی ساب هرسی نین می باشد و فاز تکتونیکی مزبور موجب حذف شدگی سازند لافان و در نتیجه یک ناپیوستگی فرسایشی گردیده است. مرز زیرین رسوبات مزبور به کربناتهای سنومانین منتهی می شود که این مرز نیز متأثر از فاز تکتونیکی مذکور می باشد. براساس مطالعه میکروسکوپی رسوبات تورونین یک زون زیستی بر اساس بیوزوناسیون وایند ( ۱۹۶۵ ) شناسائی گردید که عبارت است از:
Nezzazatinella – Dicyclina assemblage zone ( Biozone 29 , Wynd, 1965)
سن این بخش از سازند سروک با توجه به محتوای فسیلی آن تورونین بوده و محیط رسوبی آن به محیط لاگون نسبت داده می شود.

کلید واژه ها: خوزستان