بررسی کنودونتهای رسوبات پرمین- تریاس در برش گدوک، شمالخاوری تهران

متن اصلی:
     رسوبات پرمین- تریاس در شمال خاوری تهران، برونزد دارند. رسوبات پرمین در قالب ساندهای دورود و روته در برش مزبور معرفی گردید. سازند دورود شامل 3 واحد سنگی است. سازند دورود بدیرینگی ساکمارین-؟ آرتینسکین(Sakmarian-? Artinskian) و ضخامت 1/138 متر، بصورت همشیب ناپیوسته بر روی سنگ آهکهای سازند مبارک بدیرینگی ویزئن (Visain) قرار گرفته است. سازند روته شامل 5 واحد سنگی است، این سازند به ضخامت 2/412 متر و بدیرینگی مرغابین (Murghabian) بر روی سازند دورود قرار گرفته و بصورت همشیب ناپیوسته توسط 20 متر بوکسیت ولاتریتهای پایان پرمین و سپس 20/22 متر سنگهای آذرین پوشیده می‌شود. رسوبات تریاس به ضخامت 4/135 متر تحت عنوان سازند الیکا و بدیرینگی اسکیتین (Scythian) می‌باشد که بواسطه ناپیوستگی آذرین‌پی بر روی رسوبات پرمین قرار گرفته است. براساس مطالعات انجام شده و زوناسیون استاندارد (Sweet, 1988) 3 زون کنودونتی برای رسوبات پرمین و 1 زون کنودونتی برای رسوبات تریاس تعیین گردید.
Lower Permian 1) Neostreptognathus peqoupensis zone 2)Neostreptognathus ruzhencevi zone (Idahoensis zone) 3)Sweetognathus whitei zone Triassic 4)Pachycladina zone
کنودنتهای مزبور به رنگ کهربایی تا خاکستری کهربایی است که نشاندهنده درجه حرارت 190 تا کمتر از 300 درجه و شاخص تغییر رنگ4 CAI= که نشاندهنده پایان تولید گاز خشک است