بررسی خطر گل گرفتگی مسیر خط A متروی قم

بررسی خطر گل گرفتگی مسیر خط A متروی قم

◊◊◊◊◊◊◊

امین نظرپور شیخ آباد، دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی،دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان

amin.nazarpoor@ymail.com

رسول اجل لوئیان، دانشیار،دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان

Rasajl@ sci.ui.ac.ir

جعفر حسن پور، دکتری زمین شناسی مهندسی، مهندسین مشاور ساحل

Jafar_hassanpour@yahoo.com

ابوالفضل کهکی، کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی، مهندسین مشاور ساحل

Abolfazl kahaki@yahoo.com

محمد فتاح زاده، دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان

m.fattahzade@yahoo.com

◊◊◊◊◊◊◊

چکیده :

بعضی از انواع مواد زمین، بخصوص آنهایی که از رس های با پلاستیسیته بالا تشکیل شده اند تمایل به چسبیدن به سطوح فلزات و به همدیگر دارند. در طول انجام عملیات حفاری توسط ماشین حفاری تونل(TBM)، این موضوع ممکن است منجر به گل گرفتگی (Clogging) در کاتر هد(Cutterhead)، اتاق کار، نوار نقاله(Screw Conveyor)، دیسک کاتر(Disc cutter) ماشین و همچنین موجب جلوگیری از پیشروی سپر در نتیجه اصطکاک شود. در این مقاله خطر گل گرفتگیTBM  بر اساس خصوصیات پلاستیسیته و شاخص استحکام خاک در آبرفت های مسیرتونل خط A متروی قم پرداخته شده است. در این پژوهش بیشترین میزان خطر گل گرفتگی مربوط به ایستگاه 15A و کمترین میزان بترتیب مربوط به ایستگاه های 14A، 11A و 2A می باشد . به منظور مقابله با خطر گل گرفتگی بسته به میزان پتانسیل آن خاک نیاز به اصلاحات اساسی روی ماشین و سیستم حمل خاک، تمییزکاری روزانه اتاقک حفاری و کاترهد، کاهش نرخ پیشروی و استفاده از فوم و پلیمرهای آنتی کلی می باشد.