بررسی شدت همگرائی در تونل انتقال آب سبزکوه

بررسی شدت همگرائی در تونل انتقال آب سبزکوه

◊◊◊◊◊◊◊

محمد جواد رحیم­دل، دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی استخراج معدن، دانشگاه صنعتی شاهرود، mj.rahimdel@yahoo.com

راحب باقرپور، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان، bagherpour@cc.iut.ac.ir

سعید مهدوری،عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان، smahdevari@cc.iut.ac.ir

◊◊◊◊◊◊◊

چکیده:

اولین گام در طراحی تونل، بررسی وضعیت زمین از لحاظ پتانسیل مچاله ­شوندگی و یا همگرائی وابسته به زمان در ضمن حفاری تونل است. شکست پوشش تونل، تغییر شکل مقطع تونل تحت اثر بارهای زیاد و در نهایت خزش وابسته به زمان، از جمله آثار پدیده مچاله­شوندگی است. بنابراین این پدیده می­تواند موجب تحمیل هزینه­ها، تاخیر در روند اجرای پروژه و تخریب پوشش بتنی حین بهره­برداری تونل شود. تونل انتقال آب سبزکوه با طول حدود 11 کیلومتر و قطر حفاری 5/4 متر، به منظور انتقال آب از رودخانه سبزکوه به سد چغاخور مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به اینکه بخش عمده­ای از مسیر تونل از میان سنگ­های رسوبی و آبدار با روباره زیاد می­گذرد، بنابراین در عبور تونل از این نواحی، باید مخاطرات ناشی از مچاله­شوندگی به طور جدی مدنظر قرار گیرد. در این مقاله ابتدا با استفاده از برداشت‌های زمین‌شناسی، مطالعات ژئوفیزیک و گمانه‌های حفاری شده، تونل پهنه‌بندی شده، سپس با استفاده از روش­های تجربی و نیمه تجربی سین، گوئل، جتوا، آیدان، بارلا، هوک و روش انجمن بین­المللی مکانیک سنگ، پتانسیل مچاله ­شوندگی برای هر پهنه ارزیابی و بحث شده است. نتایج، شرایط مچاله­شوندگی متوسط تا شدید را برای تونل پیش­بینی کرده است.