رتبه‌بندی زوایای میل هسته در سدهای خاکی با استفاده از دو مدل MCDM

رتبه‌بندی زوایای میل هسته در سدهای خاکی با استفاده از دو مدل MCDM  

◊◊◊◊◊◊◊

 عبدالرحیم جمال ، کارشناسی ارشد سازه‌های هیدرولیکی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول، rahim.jamal14@gmail.com

محمدرضا نیکو، کاندیدای دکتری عمران- آب از دانشکده فنی دانشگاه تهران، nikoo@ut.ac.ir

اکبر کریمی، دکتری عمران- آب از دانشکده صنعتی شریف، erajkarimi@alum.sharif.ir

علی‌اصغر آزادنیا، کارشناسی ارشد عمران- آب از دانشکده فنی دانشگاه تهران، azadnia@alumni.ut.ac.ir

◊◊◊◊◊◊◊

چکیده:

استفاده از هسته رسی مرکزی جهت آب‌بندی بدنه سدهای خاکی ناهمگن،‌ موضوعی بسیار رایج در مباحث ژئوتکنیک است. هسته‌های رسی در این گونه از سدها معمولاً به دو صورت قائم و مایل اجرا می‌گردند. بکارگیری هسته‌ قائم بر خلاف هسته‌ مایل، سبب افزایش مقدار قوس‌زدگی در بدنه سد می‌شود. در مقابل، استفاده از هسته‌ مایل نیز باعث می‌شود تا ضریب اطمینان کمتری را بتوان برای پایداری شیروانی بالادست متصور شد. چنین مواردی، دست‌اندرکاران امر سدسازی را در انتخاب شیب مناسب هسته دچار تردید می‌سازد. لذا در این مقاله، الگویی کاربردی در رتبه‌بندی زوایای میل هسته ارائه گردیده است. بدین ترتیب که در ابتدا چندین مدل‌ اجزاء محدود از یک سد خاکی با حالات مختلف شیب هسته تدوین گردیده و سپس پنج معیار عمده طراحی بر اساس نظرات تصمیم‌گیرندگان و ذی‌نفعان اصلی، وزن‌دهی گردیدند. در نهایت، از دو تکنیک‌ تصمیم‌گیری چند معیاره (MCDM) با نام‌های Promethee و Electre-III جهت انتخاب شیب مناسب هسته، استفاده شده است. برای ارزیابی نتایج حاصله از روش پیشنهادی، از اطلاعات سدعلویان واقع در استان آذربایجان شرقی استفاده شده و نتایج دو مدل با هم مقایسه شده‌اند.