روش استخراج متوالی در جداسازی فلزات سنگین؛ کاربردها و محدودیت­ها

با فراگیر شدن آلودگی­ها در محیط زیست روش­های آزمایشگاهی جهت بررسی تحرک و زیست دسترس پذیری فلزات سنگین در نمونه­ های زیست محیطی مثل خاک توسعه زیادی یافته است

روش استخراج متوالی در جداسازی فلزات سنگین؛ کاربردها و محدودیت­ها

◊◊◊◊

 حامد امامی حیدری، دانشجوی کارشناسی ارشد زمین­ شناسی زیست محیطی دانشگاه صنعتی شاهرود

H_Emami66@yahoo.com

مجتبی آدینه­ وند، دانشجوی کارشناسی ارشد زمین­ شناسی زیست محیطی دانشگاه صنعتی شاهرود

Adine.moji@yahoo.com

◊◊◊◊

چکیده :

 با فراگیر شدن آلودگی­ها در محیط زیست روش­های آزمایشگاهی جهت بررسی تحرک و زیست دسترس پذیری فلزات سنگین در نمونه­ های زیست محیطی مثل خاک توسعه زیادی یافته است. در این مقاله به روش انجام کار آزمایش­های استخراج متوالی به روش BCR و روش تسیر (1979) و موارد کاربرد و محدودیت­هایی که در این روش­ها وجود دارد پرداخته شده است. با تغییراتی که در مواد استخراج کننده داده شده است، عناصر سمی چون جیوه و پلوتونیوم  و همچنین مواد رادیونوکلوئیدی از فازهای مختلف نمونه­ها جدا سازی شده است. مهمترین عاملی که مانع توسعه این روش شده است نیاز داشتن به زمان زیاد و دقت بالا است. اما برای گونه سازی عناصر در ترکیبات مختلفی چون خاک و رسوب، غبارهای جاده­ایی، مواد زائد، لجن و غیره مورد استفاده قرار گرفته و نتیجه بخش بوده است.

کلید واژه ها: محیطزیست فلزاتسنگین جیوه پلوتونیوم علوم آزمایشگی و فرآوری مواد معدنی تهران